امام زمان(عج) مزد مخصوص خداوند به حضرت سید الشهداء(ع)
 

حجت الاسلام والمسلمین سید محمد مهدی میرباقری در هفتمین شب از مراسم عزاداری دهه اول محرم الحرام، در مدرسه فیضیه قم سخنان خود را پیرامون آثار و برکات عاشورا بیان كرد.

گزارش این سخنان در ادامه آمده است:

جلوه جمال ربوبيت خداوند متعال در جمال بندگي سيد الشهداء (عليه السلام)

يكي از اعظم عباداتي كه در عالم اتفاق افتاده، عبادت سيد الشهداء در گودي قتلگاه است. عبادتي كه طريق قرب و بندگي همه‌ي عالم را رقم زده است. بدون ترديد عبادتي به اين زيبايي و استثنايي ممكن نيست جز در سايه‌ي ربوبيت و نصرت خداوند متعال. «ان تنصروا الله ينصركم» اين همان چيزي است كه سيد الشهداء در آخرين لحظات، ما را بدان توجه مي دهند؛ «الهي رضاً بقضائك تسليماً لامرك لا معبود سواك يا غياثاً المستغيثين». بدون اين استغاثه، امكان ندارد عبادتي خالص بي عيب و حتي بدون يك ترك اولي به انجام برسد و سيد الشهداء عليه السلام بتواند به عهد الهي آن‌گونه كه خداوند متعال مي‌خواهد وفا كند.

جلوه جمال ربوبيت خداوند متعال در قرار دادن ائمه عليهم السلام در نسل سيد الشهداء عليه السلام

نبي اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)، امير المؤمنين (عليه السلام) و حضرت فاطمه زهرا (سلام الله عليها)، هنگامي نسبت به بلاء عاشورا راضي شدند كه خداوند متعال در برابر اين شهادت، چند چيز به سيدالشهداء عنايت نمودند، از جمله:

ـ قرار دادن انوار ائمه (عليهم السلام) در نسل سيد الشهدا (عليه السلام)

ـ دعا تحت القبه؛

ـ شفاء در تربت؛

ـ و...

بر اساس اين بخش از معارف، اگر عاشورا نبود، بستر تنزل انوار ائمه (عليهم السلام) در عالم مهيا نمی‌شد. مشابه اين بحث در زيارت صديقه طاهره (سلام الله عليها) نيز آمده است؛ «يا ممتحنّه امتحنك الله الذي خلق قبل ان يخلقك فوجدك لما امتحنك صابرتاً». خداوند متعال حضرت صديقه طاهره (سلام الله) را قبل از اينكه در لباس بشر خلق كند ـ كه بعد از خلقت نوري ايشان بوده ـ به یک امتحان عظيم كه يك گوشه‌اش امتحان به عاشورا است، امتحان كرده است. ايستادگي حضرت صديقه طاهره باعث شده خداوند متعال ايشان را طريق هدايت همة عوالم به توحيد و نبوت و ولايت قرار دهد. «إِلاَّ أَلْحَقْتِنَا بِتَصْدِيقِنَا لَهُمَا»؛ يعني حضرت حلقة اتصال همة عوامل به حقيقت نبوت و ولايت است.
يكي از نصرت هاي الهي، نسبت به سيد الشهداء اين است كه خداوند متعال نسل ائمه عليهم السلام را به عنوان پاداش عاشورا به ايشان عنايت كرده است.

امام زمان(عج)، مزد مخصوص عاشورا

خداوند وعده فرموده تا به امام حسين عليه السلام دو چيز عنايت كند؛ «أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى الطَّالِبُ بِثَارِكَ وَ مُنْجِزٌ مَا وَعَدَكَ مِنَ النَّصْرِ وَ التَّأْيِيدِ فِي هَلاكِ عَدُوِّكَ وَ إِظْهَارِ دَعْوَتِكَ». مزد بندگي سيد الشهداء عليه السلام نقد نقد است و آن، نصرت الهی به ایشان در دو چيز است:

1 ـ هلاكت دشمنان

2 ـ تحقق مأموريت و ولايت حضرت(اظهار دعوت حضرت)

اما خدا و اولیائش عجله ای ندارند، لذا اين اظهار دعوت و هلاكت دشمنان، سير طولاني طی خواهد کرد كه از امام سجاد عليه السلام شروع شده تا به دست امام زمان عليه السلام به انجام خواهد رسید. «يريدون ليطفؤوا نورالله بافواههم» بر اساس روايات ذيل اين آيه، اين نور همان ولايت علي بن ابيطالب عليه السلام است. «والله متم نوره»؛ «نوره» يعني ولايت ائمه عليهم السلام كه به نحو تمام اين نور الهي در عالم تجلي مي كند.

اين آيه مباركه به وجود مقدس امام زمان تفسير شده كه پس از فراگير شدن عالم از ظلمت و فرو رفتن انسان و بدنبال آن طبيعت در موت و مردگي، اين وجود مقدس تجلي پيدا مي كند و نور حيات را در عالم مي دمد و همه عالم به رويِش، فلاح و حيات مي رسد.

عصر ظهور در پرتو آيات و روايات

برخي نگرش هاي سفيهانه و نسنجيده معتقدند در عصر ظهور، همين تكنولوژي و مناسبات، حاكم است. امّا مبتني بر نگاه حاكم بر مباحث گذشته، وجهه غالب اين تمدن و بلد خبيثه، چيزي جز تجسد روح اولياء طاغوت نيست. آيا آثار و پيامدهاي ظهور و حضور اين تمدن در زندگي بشر جز اخلاق مادي و بهره وري هر چه بيشتر از ماده بوده است؟ آيا اين تمدن فضايي جز براي تحريك شهوات درست كرده است؟ آيا روح اين تمدن چيزي جز مبارزه با توحيد و بندگي است آيا سندهاي اساسي كه سردمداران اين تمدن براي اداره‌ي بشر و پيشرفت زندگي او نوشته اند؛ نامي از خداوند برده اند؟ آيا اصلاً عدالت و اخلاق و حقوق بدون خداوند متعال قابل تعريف است؟ آيا بدون خداوند متعال سخن گفتن از حق و باطل معنا دارد؟ چرا اكثريت، حق است؛ اصولاً تعريف حق بدون خداوند متعال معنايي جز بلوراليسم و چند خدايي دارد؟

بدون كم ترين ترديد اينها دنبال اين هستند كه واقعاً خداوند را از حيات بشر حذف كنند. «انّ الشرك لظلم عظيم» اينها دنبال اشاعة اين ظلم عظيم هستند. معناي سكولاريزم چيزي جز اين نيست كه مي خواهد بي خدايي را در عالم بسط دهد و البته آشكارا بر اين سوداي باطل تأكيد مي كنند. بله، در حوزه‌ي خصوصي به عنوان خرده فرهنگ مي پذيرند كه هر كس خواست می تواند چوب را بپرستد يا خدا را؛ نماز بخواند يا مي‌گساري كند؛ مسجد و بتكده و كنيسه و غيره يكسانند! اين معنايش اين است كه توحيد چيزي جز بت پرستي نيست! آيا چنين تمدني اصلاً اسلامي شدني است؟! با تكيه بر چه شواهدي برخي مدعي مدرنيته اسلامي در عصر ظهور شده اند؟ آيا اين تمدن مگر خالي از اخلاق و ارزشهاي مادي است كه اخلاق و ارزشهاي الهي را در آن بدميم؟

آنچه حضرت در عصر ظهور دنبال مي كند، حذف رگه هاي پنهاني بت پرستي و ولايت اولياء طاغوت و مناسك دنياپرستي است. همان چيزي كه تار و پود اين تمدن را تشكيل داده است.

عصر ظهور، عصر امت نبوي است؛ جامعه حول روح نبي اكرم صلي الله عليه و آله و سلم و اهل بيت طاهرين عليهم السلام است. عصري است كه غيب عالم كه همان اسرار نبي اكرم است از طريق امام زمان عليه السلام تجلي مي كند. «و الليل اذا يغشي و النّهار اذا تجلّي». «ليل» جمع مي شود و «روز» تجلي مي كند. «والشمس والضحيها و القمر اذا تليها، والنهار اذا جليها»؛ اين روز وجود مقدس امام زمان عليه السلام است که آن شمس را تجلّي مي دهد كه همان وجود مقدس نبي اكرم صلي الله عليه و آله و سلم است. غيب نبي اكرم صلي الله عليه و آله و سلم به واسطه امام زمان در عالم تجلّي مي كند. لذا همة مناسبات عالم به هم مي خورد.

عصر ظهور مرتبه نشئه ديگري است. اين همان «لطلب الاصلاح في امت جدّي» است كه در عصر ظهور به دست مبارك امام زمان عليه السلام محقق خواهد شد.

منبع: رجانیوز